Όταν στο σχολείο, στο μάθημα τής ζωολογίας διδάχθηκαν μεταξύ άλλων τα σχετικά για την αγελάδα, όταν το αγόρι γύρισε σπίτι ρώτησε τον παππού αν είχε δεί ένα τέτοιο ζώο κι αν ναι, να την περιγράψει:
- Λοιπόν, η αγελάδα είναι ένα ζώο με τέσσερα πόδια. Είναι μεγαλόσωμο, οικόσιτο ζώο. Δεν μπορεί να επιβιώσει σε δάση ή ερήμους.
Ύστερα προχώρησε σε μια λεπτομερή περιγραφή διά το κεφάλι, τα μάτια, τα αυτιά κ.ο.κ. Του μίλησε για το γάλα που δίνει, το άρμεγμα και πώς γίνεται κ.ο.κ.
Την επόμενη ημέρα, καθώς πήγαινε στο σχολείο, είδε ζωγραφισμένη σ΄έναν τοίχο μια τεράστια αγελάδα. Στάθηκε να παρατηρεί την εικόνα και καθώς θυμήθηκε την περιγραφή τού παππού συμπέρανε ότι επρόκειτο για αγελάδα. Κάτω απ΄την ζωγραφιά, ήταν ένας κουβάς με ένα άσπρο υγρό. «Μάλλον αυτό είναι φρέσκο γάλα» σκέφθηκε το αγόρι και έσκυψε να πιεί. Ύστερα συνέχισε τον δρόμο του, ώσπου έφθασε στο σχολείο. Εκεί όμως, τον έπιασαν τρομεροί πόνοι και χρειάστηκε να μεταφερθεί επειγόντως στο νοσοκομείο.
Όταν έφθασε ο παππούς, το αγόρι με κλάματα παραπονέθηκε:
Όταν έφθασε ο παππούς, το αγόρι με κλάματα παραπονέθηκε:
- Δεν ξέρεις τίποτα από αγελάδες. Κοίτα τι έπαθα… Εσύ φταίς.
- Πες μου κάτι: εσύ άρμεξες την αγελάδα;
- Όχι.
- Τότε πώς ήξερες πως αυτό πού ήταν στον κουβά ήταν γάλα;
- Ταίριαζε με την περιγραφή πού έκανες χθες.
– Χθες άκουσες την πληροφορία, την περιγραφή. Δεν είχες όμως την υπομονή ν΄αποκτήσεις και την εμπειρία πού θα σε γλύτωνε από μια περιττή περιπέτεια.
– Μισώ το γάλα, είπε το παιδί με δάκρυα στα μάτια.
– Μην θυμώνεις με την αστοχία σου. Χρησιμοποίησέ την για να ωφεληθείς και να γίνεις ένα σοφό αγόρι, είπε χαμογελώντας ο παππούς χαϊδεύοντάς του τρυφερά τα μαλλιά.
