Δυό φίλοι, ο Μάκης κι ο Τάκης, εργάζονταν σε μια μεγάλη εταιρεία πωλήσεων. Και οι δυο εργάζονταν το ίδιο σκληρά.

Αργά εκείνο το απόγευμα, διέσχιζα το μικρό πάρκο της πλατείας πού έβγαζε στο σπίτι.

Μια φορά ήταν ένας άνδρας πού ζούσε σ΄ένα χωρηό.

Κάποτε, όταν οι ζωές τών ανθρώπων είχαν αξία για τούς ισχυρούς τής γής, κάποτε όταν οι ισχυροί τής γής, θεωρούσαν πως θα έρθει η ημέρα όπου θα δώσουν λόγο, δύο ισχυροί βασιληάδες βρέθηκαν στο χείλος τού πολέμου, για έναν λόφο στρατηγικής σημασίας πού χώριζε τα δύο βασίλεια.

Κάποτε, ζούσε σ΄ένα δάσος ο βασιληάς τών ελαφιών με την ακολουθία του.

Όταν ο Μάρκος ενηλικιώθηκε, ο παππούς τον κάλεσε να πάνε μια βόλτα. Ήταν ευδιάθετος και σε όλον τον δρόμο αστειευόταν με τον εγγονό του. Μαζί τους ήταν κι ο αγαπημένος σκύλος του Μάρκου, που χοροπηδούσε γύρω τους. Ο νεαρός του πετούσε μια κόκκινη, λαστιχένια μπάλα κι αυτός έτρεχε να την πιάσει πρόθυμα.

Κάποια στιγμή, ο παππούς  τού είπε:

- Παιδί μου, θέλω να σού πώ κάτι: Στη ζωή σου να είσαι λιοντάρι. Όχι σκύλος.

- Τι εννοείς;

- Κοίταξέ τον, είπε δείχνοντας τον σκύλο.

– Τού πετάς την μπάλα και τρέχει ξοπίσω της. Το λιοντάρι όμως, δεν θα σε έχανε ποτέ απ΄τα μάτια του, όσα κόλπα κι αν του έκανες.

Και βλέποντας τον εγγονό του σκεπτικό, πρόσθεσε:

- Πάντα να έχεις τα μάτια σου στην πηγή.  Άσε τα γεγονότα να εξελίσσονται, άσε τον κόσμο να έχει τις απόψεις του… πάντα έτσι γίνεται στην ζωή. Εσύ όμως, μην χάσεις ποτέ απ΄τα  μάτια σου την πηγή.

Μόνο έτσι θα ξεδιψάς με καθαρό νερό.

Ένας πατέρας έστειλε τον γυιό του σ΄ένα ακριβό Πανεπιστήμιο του εξωτερικού. Όταν επιτέλους γύρισε σπίτι του, μετά από χρόνια, ο πατέρα του ρώτησε:

΄Ηταν ένας κάποτε ένας υπέργηρος άνδρας, πού είχε μείνει ανύπαντρος σε όλη του την ζωή.

Mια όμορφη ιστιρία για την αγάπη και τη συντροφικότητα

Στα νειάτα μου, ήθελα ν΄αλλάξω τον κόσμο. Άρχισα την δράση μου με ενθουσιασμό, αλλά γρήγορα κατάλαβα πως ήταν δύσκολο.

Γι΄ αυτό, αποφάσισα ν΄αλλάξω το κράτος μου. Όταν είδα πως κι αυτό ήταν ανέφικτο, έδωσα όλο μου τον εαυτό στην προσπάθεια ν΄ αλλάξω την κοινότητα όπου ζούσα.

Δυστυχώς ούτε και σ΄αυτό πέτυχα κάτι. Οπότε θέλησα ν΄ αλλάξω την οικογένειά μου...

Τώρα πιά, πού τα χρόνια πέρασαν, κατέληξα στο συμπέρασμα πως έπρεπε ν΄ αρχίσω αλλάζοντας πρώτα - πρώτα τον εαυτό μου.

Αυτό θα είχε σίγουρα μια ευεργετική επίδραση στην οικογένειά μου. Και κατ΄ επέκταση, στον επηρεασμό τής κοινότητας όπου ζούσαμε.

Οπότε ναι, με βάση αυτήν την επιτυχία, θα μπορούσα να είχα αλλάξει τον κόσμο.

Αγνώστου στρατιωτικού, πού έζησε στα 1100 μ.Χ.