Συχνά, αυτός που βιώνει τον πόνο - το δικό του ή κάποιου αγαπητού προσώπου - αισθάνεται αβοήθητος, σε αδιέξοδο. Κάποιες φορές μάλιστα, όταν ο πόνος γίνεται βαρύ φορτίο,  π.χ. όταν ο άνθρωπος βιώνει μιαν απώλεια, τότε πέφτει σε κατάθλιψη ή πανικό. Όταν η κατάσταση αυτή παρατείνεται,  ο ψυχικός πόνος γίνεται και σωματικός – άλλοτε εντοπισμένος σε ένα ορισμένο σημείο του σώματος, π.χ. στο στομάχι, στην σπονδυλική στήλη κ.λπ., και άλλοτε διάχυτος.

Το διαδραστικό πρόγραμμα «Η Διαχείριση τού πόνου» προτείνει πρακτικούς τρόπους που συντελούν ουσιαστικά τόσο στην αποφόρτιση του πόνου μέσα μας, όσο και στην ανακούφιση των διπλανών μας, επειδή μπορεί η μνήμη των δυσκολιών να μην φεύγει εύκολα, όταν όμως διαλυθεί το φορτίο που κουβαλάει, τότε ο πόνος διαλύεται.